Donderdag 3 juli 2003 39e Slag van Ambacht voor Elite / Beloften en Nieuwelingen

Huldigingspodium met v.l.n.r. wethouder H. van der Giessen, de Nieuwzeelander Trevor Jaaron Poad, rondemiss Monique Ploeg, Wilco Zuiderwijk, Marcel Alma en sponsor van Gorp van het autoschadebedrijf

Wilco was een graag geziene renner in Ambacht vooral om zijn strijdlust. Menigmaal won hij de leidersprijs en altijd een handvol premies. Wilco was vaak een van de laatste renners die omstreeks middernacht de kantine verliet nadat hij rustig zijn prijzengeld had geteld.  ( dick Schmidt )

Wilco Zuijderwijk was een uiterst beloftevol amateur met als bekroning de overwinning in Olympia’s Tour van 1990. Hij mocht meteen een profcontract tekenen bij Jan Raas (Buckler) en scheen al onmiddellijk de beloften in te lossen: dat jaar won hij twee harde Vlaamse semi-klassiekers, de Omloop Leie-Mandel-Schelde in Meulebeke en de Grote Prijs Poeske Scherens in Leuven. En dan… twee jaar niks meer. Bij WordPerfect werd hij nog tweede in de profronde van Wateringen (!) en dat was het dan.
Terug naar af dus, of om meer precies te zijn: terug naar de topamateurclub Van Vliet. En meteen voelde Zuijderwijk zich opnieuw thuis. Vooral in Olympia’s Tour dan, waar hij de ereplaatsen begon op te stapelen, tot hij in 1996 zowel de proloog als een rit in lijn won. Dat jaar won hij ook het Wielerweekend van Zeeuws-Vlaanderen en de Ster van Brabant en op de piste kroonde hij zich samen met teamgenoot Marcel Van der Vliet tot Nederlands kampioen in de madison. Hij werd ook derde in het open kampioenschap achtervolging achter Peter Pieters en Jarich Bakker.
In 1997 hernieuwde hij zijn proloogzege in Olympia’s Tour en voegde er nog een etappe uit het Wielerweekend van Zeeuws-Vlaanderen, de Ronde van Midden-Brabant en de Grote Rivierenprijs in Kerkdriel aan toe. Die laatste zege hernieuwde hij in 1998 en daarbij kwamen dan nog de Berkelse Wielerdag en de Omloop Schokland. Hij werd ook derde in het individuele kampioenschap tijdrijden na de profs Patrick Jonker en Servais Knaven.
In 1999 werd hij op de baan nationaal kampioen zowel in de achtervolging als in de puntenkoers. Het jaar nadien moest hij beide titels wel inleveren, maar hij eindigde wel tweemaal op de dichtste ereplaats (na resp. Robert Slippens en John den Braber). Op de weg bleef hij ook successen boeken, o.a. met een ritzege in de Ronde van Nedersachsen en natuurlijk in… Olympia’s Tour!
En zo gaat dat maar verder (in 2002 zal hij zelfs nog eens opnieuw nationaal kampioen in de puntenkoers worden) tot in 2005, aldus de Wielersite. Maar zelf ben ik daar niet zo van overtuigd. Als je ’t mij vraagt, koerst hij nog altijd, onze Wilco!

NIEUWELINGEN

Plaatselijk favoriet Yondi Schmidt aan kop van het peloton waarvan hij de eindsprint zou winnen om de vijfde plaats. Yondi miste de aansluiting met de kopgroep van vier die in de finale zich losmaakte van de rest.

Michel Kreder uit Zevenhuizen wint met voorsprong bij de Nieuwelingen

Het huldigingspodium met v.l.n.r. Tim Nederlof, Michel Kreder, Monique Ploeg, Maurice Vrijmoet en wethouder H. van der Giessen.